เยเลนา ดมีตรีเยฟนา สตาโซวา (รัสเซีย: Елена Дмитриевна Стасова; 15 ตุลาคม [ตามปฎิทินเก่า: 3 ตุลาคม] ค.ศ. 1873 – 31 ธันวาคม ค.ศ. 1966) เป็นนักปฏิวัติชาวรัสเซีย สมาชิกบอลเชวิคเก่า และเป็นผู้นำกลุ่มแรกของพรรคการเมืองที่ต่อมากลายเป็นพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตสตาโซวาเกิดในตระกูลขุนนางที่มีชื่อเสียงในเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก เธอประกอบอาชีพแรกด้วยการเป็นอาจารย์และเริ่มยอมรับการเมืองสายปฏิวัติ โดยใน ค.ศ. 1898 เธอเข้าร่วมกับพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (RSDRP) ซึ่งเป็นยุคแรกของการก่อตั้งพรรค และหลังจากการแตกแยกทางอุดมการณ์ของพรรคใน ค.ศ. 1903 สตาโซวาจึงให้การสนับสนุนฝ่ายบอลเชวิคของวลาดีมีร์ เลนิน เธอยังคงดําเนินกิจกรรมปฏิวัติในรัสเซีย สวิตเซอร์แลนด์ และฟินแลนด์ต่อไป แม้จะถูกจำคุกและเนรเทศอยู่บ่อยครั้ง จากนั้นใน ค.ศ. 1913 เธอถูกเนรเทศไปยังไซบีเรีย แต่ไม่นานเธอจึงกลับมาเซนต์ปีเตอส์เบิร์กอีกครั้งก่อนหน้าการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ เธอได้รับการแต่งตั้งเป็นเลขาธิการพรรค และกลายเป็นสมาชิกสำรองของคณะกรรมการกลาง แต่แล้วใน ค.ศ. 1920 เธอถูกกีดกันจากอำนาจโซเวียตโดยสมบูรณ์ หลังจากนั้น สตาโซวาจึงเข้าเป็นตัวแทนโคมินเทิร์นในเยอรมนีจนถึง ค.ศ. 1927 เมื่อเธอเดินทางกลับรัสเซียและได้รับตำแหน่งผู้นำองค์กรช่วยเหลือสากลแดง (MOPR) ตั้งแต่ ค.ศ. 1938 ถึง ค.ศ. 1946 เธอเป็นบรรณาธิการของนิตยสาร "อินเตียร์นาซีโอนัลนายา ลีเตราตูรา" (Интернациональная литература) สตาโซวาเสียชีวิตใน ค.ศ. 1966 ด้วยวัย 93 ปี